Soms is een korte vakantie alles wat je nodig hebt om de alledaagse drukte te ontvluchten. Ons toevluchtsoord in het zonnige Spanje biedt niet alleen de mogelijkheid om te werken, maar ook om de balans te vinden tussen dat werk en échte ontspanning. Want ondanks dat je vanuit hier kunt werken, is het cruciaal om die 'aan'knop soms uit te schakelen. Voor ons is wandelen het perfecte medicijn om te resetten, para desconectar, zoals de locals zeggen.

Afgelopen mei gunden we ons het genoegen om een korte onderbreking te plannen in de majestueuze Sierra Nevada. We verbleven in Casa del Patio een leuke B&B in een stijlvolle Spaanse villa in inos del Valle. Vanuit daar kan je alle kanten op: van een actieve wandeltrip tot een dagje cultuur snuiven in Granada. Wij kwamen voor het wandelen en begonnen met de betoverende wandeling genaamd Los Cahorres vanuit het charmante dorp Monachil en dat bleek een ware schat te zijn. Het ligt slechts op een half uurtje rijden van Granada, onderdeel van de Sierra Nevada en een kleine 2 uur van ´ons´dorp Canillas de Aceituno. 

Het bijzondere van deze tocht zat ´m in in de diversiteit. Het gaat langs kabbelende beekjes, door ruisende bossen, over bergweides en met een beetje klauterwerk langs rotsformaties; deze route was een verfrissende mix van landschappen. En je gaat ook nog eens over 5 hangbruggen!

We begonnen met lopen langs een kronkelend riviertje, omgeven door een prachtig bos. Bij de eerste hangbrug werd het terrein uitdagender en boeiender. Met een totale afstand van ongeveer 9,5 kilometer en een hoogteverschil van 318 meter bood elke stap een nieuw panorama. We moesten soms bukken voor overhangende takken, op handen en voeten onder lage rotsen doorgaan en ons vasthouden aan metalen beugels. Toch was het over het algemeen een haalbare route, zelfs voor gezinnen met kinderen. Het laatste deel van de tocht klom omhoog naar een bergkam, beloonde ons met een weids uitzicht op de vallei, de stad Granada en nog verder. Uiteindelijk daalden we weer af naar Monachil, waar onze cirkelvormige route eindigde.

De volgende dag gingen we onderweg naar een andere schitterende trektocht, las acequias del Poqueira, die begon vanuit het pittoreske dorpje Capileira. De reis naar dit dorp alleen al was een avontuur op zich. Helaas hebben we deze tocht niet kunnen afmaken vanwege heftig naderend onweer, maar de potentie ervan was duidelijk. De route, die als 'zwaar' wordt aangemerkt, strekt zich uit over zo´n 20 kilometer en overbrugt een hoogteverschil van 1055 meter. Je kunt ‘m overigens ook verkorten. Het dorp Capileira, gesticht in 1562, torent als een van de mooiste witte dorpen van Spanje steeds boven het landschap uit.

Je wandelt over uitdagende eeuwenoude paden door een geweldig mooi, afwisselend landschap, dat altijd gedomineerd is door landbouw en veeteelt. Je loopt langs authentieke irrigatiekanalen, boerderijen, dorsvloeren en terrassen. En kom je nog steeds ´ vrije´ ezels, geiten, koeien en soms een paard tegen, die mensen voor hun eigen levensonderhoud gebruiken. 

De route slingert door de Poqueira-vallei, met steeds uitzicht op de toppen van de Sierra Nevada. De traditionele Moorse irrigatiekanalen, azequias genaamd, dragen bij aan de charme van deze wandeltocht.

Wandelen in het bergmassief van de Sierra Nevada is overall een geweldige belevenis. Het is door UNESCO uitgeroepen tot Biosfeerreservaat wat zorgt dat de unieke volksarchitectuur, de landbouw in terrasbouw, de irrigatiekanalen en de traditionele activiteiten bewaard en gecultiveerd worden, terwijl de onvergelijkbare natuurlijke omgeving van de weinige mensen die er nog wonen, wordt gerespecteerd.

We waren dus eerder dan gepland terug in het dorp Capileira waar je prima in een van de vele bars kunt nagenieten (of bijkomen) of een stevige maaktijd kunt nuttigen, maar we zetten deze wandeling zeker opnieuw op het lijstje voor de eerstvolgende korte break!

Met zonnige groet,
Sonja en Jacobo René

Bijgaand de uitgeschreven wandelroutes: Los Cahorros en las acequias del Poqueira