Hoe komt het dat je nu hier in het zonnige Andalusië woont na een carrière in een zeer dynamische en internationale omgeving?

"We hebben 25 jaar in de film- en reclame-industrie gewerkt, ik werkte als Line Producer voor reclamespots, speelfilms en tv-series over de hele wereld. Erg interessant en glamoureus werk, maar ook enorm stressvol en veeleisend. Maar een van de voordelen van freelancen was dat we na elk project lange pauzes konden nemen, en een van die pauzes - een lange! - was een jaar rondreizen in Nieuw-Zeeland en daar kwamen we helemaal weer tot ons zelf. Wist je eigenlijk dat Canillas de Aceituno de tegenpool van Nieuw-Zeeland is? Ik heb het onlangs ontdekt. Toeval? Wie weet...

Hoe dan ook, toen we een jaar later terugkwamen in Madrid, waar we allebei oorspronkelijk vandaan komen, voelden we dat een grote stad niets meer voor ons was, te veel auto's, te veel gebouwen, te veel mensen.

Dus besloten we om ons geluk te beproeven in Málaga, aangezien dat altijd een belangrijk productiecentrum is geweest voor reclamespots en speelfilms. Axarquía kwam me bekend voor, ik kende Torre del Mar, Velèz Málaga, Nerja... maar ik had nog nooit gehoord van Canillas de Aceituno. Toen ik deze naam op internet las, vond ik hem erg grappig en daarom ben ik hier mijn zoektocht begonnen, omdat ik wist dat we een plekje in de natuur wilden, dicht bij de zee maar niet aan de kust.

Mijn zoektocht was erg kort. Ik reed op een dag tegen zonsondergang naar Canillas (de Aceituno) en ik werd verliefd. Dat was 21 jaar geleden en we zijn nog steeds dolverliefd op deze plek en de mensen. Eerst huurden we een paar jaar huizen in de campo vlakbij het dorpje Canillas en we bleven heen en weer reizen om hier en daar te filmen, maar Canillas was ons thuis geworden. Tussen elk werk door kwamen we terug om even bij te komen om rust en sereniteit te vinden.

We wisten vanaf het begin dat we permanent in Canillas wilden wonen om hier een bedrijf te gaan runnen en zo in ons levensonderhoud te voorzien, maar het duurde even voordat we de weg en de moed vonden om het te doen. Ondertussen bleven we werken, reizen, van het leven genieten en plezier maken.

We bouwden ons eigen huis Casa Al Zaytun (de Moorse naam voor Canillas de Aceituno) 17 jaar geleden waar we nog steeds wonen. Enige tijd geleden kochten we ook een heel oud huis in het dorp, 400 jaar oud... het was bijna een ruïne, maar opnieuw werden we verliefd. We brachten de lockdown in de pandemie thuis door en het was de bevestiging dat al onze beslissingen die we al die jaren genomen hadden door onze intuïtie te volgen, de juiste voor ons waren.

Het is moeilijk om dat hardop te zeggen omdat de lockdown voor de meeste mensen zwaar was, maar voor mij was het een paradijs. Geen telefoontjes, geen projecten, geen scripts, niets... voor mij was het alleen maar tuinieren, koken, wandelen met San (onze lieve driebenige adaoptiehond) en pottenbakken. Ik ben een tijdje geleden voor mezelf begonnen met pottenbakken en zonder te weten dat het mijn passie en manier van leven zou worden.

Tijdens de lockdown besefte ik hoeveel geluk ik had, ik had al het leven dat ik wilde hebben, het leven dat we hadden gecreëerd. Ik wist dat de tijd van filmen, reizen en stress voor mij bijna voorbij was, ik had alles wat ik nodig had om gelukkig te zijn in Canillas. Dus twee jaar geleden besloot ik eindelijk om te stoppen en geen projecten meer aan te nemen, we hadden ons hele leven doorgebracht met dingen te laten gebeuren voor andere mensen, regisseurs, producenten... nu was het tijd om het voor ons zelf te laten gebeuren.

Het is de beste keuze ooit geweest; het is waar dat het qua geld niet de makkelijkste is, maar het is hoe je op het Leven leert vertrouwen. We werken veel, we houden van wat we maken, we delen onze tijd in en we hebben geen stress meer en hoeven ons niet meer te haasten. Het vereist een mentaliteitsverandering, leren leven met minder en meer bewustzijn. De dingen eenvoudiger maken en ze meer waarderen".

Was het gemakkelijk om te wennen hier?

Voor ons was het heel gemakkelijk om te wennen, de mensen in het dorp zijn heel gastvrij en warm. Ze zijn erg ruimdenkend en de energie is er altijd geweldig geweest. Het witte dorpje zelf is prachtig, de architectuur en geschiedenis, het natuurpark en de bergen heten je ook welkom en zorgen ervoor dat je in contact komt met je innerlijke zelf.

Aan de andere kant ligt Canillas, zoals we het onder ons noemen, niet in the middle of nowhere, het is echt goed gelegen, op slechts 30 minuten van het strand en 50 minuten van Málaga, dus je kunt zelf beslissen om alleen en stil te zijn of dat je ergens lekker wilt eten met zeer interessante mensen die je hier ook kunt vinden.

De combinatie van verschillende mensen en de mix van culturen en nationaliteiten maakt Canillas ook een erg leuke plek om te wonen. De ene dag maak je een praatje met een vrouw die nog steeds leeft als 100 jaar geleden, en in heel haar leven Canillas nauwelijks is uitgeweest, haar naam is Virginia, en later deel je een tafel delen voor een diner met Deense, Australische, Belgische, Nederlandse of zelfs Chinese mensen. Zoveel verhalen om te horen, zoveel dingen om te leren.

Wat heb je de afgelopen jaren gedaan, geleerd, opgezet en welke plannen heb je nog?

Zoals ik al eerder zei, is onze tijd hier voor ons een levensveranderende ervaring geweest, we hebben zoveel dingen geleerd en we hebben zoveel dingen gedaan. Canillas is erg inspirerend voor ons geweest, en is de plek geweest waar alles mogelijk was. Toen we hier net aankwamen, openden we een heel klein winkeltje, slechts een jaar lang verkochten we dingen die we leuk vonden, wat we nu een conceptwinkel noemen, biologische producten, lokale wijn, kaarsen...

Nadat we ons huis hadden gebouwd, beschikken we over twee aparte ruimtes die onafhankelijk zijn; wijzelf wonen boven en beneden hebben we een fijne ruimte gecreëerd die we verhuren aan mensen voor vakanties of om vanuit huis te werken, zo hebben we schrijvers, dichters, filmregisseurs, etc.  ontvangen... altijd mooie mensen die op zoek zijn naar rust en vrede, natuur en lokale en echte ervaringen.

Nu zijn we bezig met de renovatie van het zeer oude huis dat we in het dorp gekocht hebben, een plek vol geschiedenis en charme. Casa Al Zaytun pueblo wordt een keramiekwinkel met twee patio's in Andalusische stijl, en twee appartementen om te verhuren. En we hebben er een keramiekatelier vlakbij waar we ons eigen werk maken, zoals de tegels voor het huis dat gerenoveerd wordt en de gootstenen, wastafels, lampen... Daarnaast maak ik ook keramisch werk om te verkopen, kopjes, borden, kommen, kannen, vazen, ik gebruik een grote verscheidenheid aan technieken, van op de draaischijf gegooide stukken tot knijppotten, het maken van platen of mallen. En ik maak mijn eigen keramische glazuren, waardoor ik weer scheikunde ben gaan studeren.

Sinds kort verkoop ik mijn werk in een aantal chique winkels in Madrid. En natuurlijk is onze studio de verzamelplaats voor de keramiekworkshops en andere groepsleerervaringen zoals natuurlijke cosmetica of kaarsen maken. We bevinden ons in een prachtig en verbazingwekkend proces van leren en leven door te doen wat we leuk vinden waar we dat leuk vinden, omringd door een ongelooflijke gemeenschap van mensen die ons steunen en aanmoedigen.

Welke tips zou je geven aan mensen die ook verlangen naar een 'ander' leven in een natuurlijke omgeving?

Het is niet gemakkelijk om algemene tips te geven, wat voor de één werkt kan niet voor de ander werken, maar ik zal mijn best doen: Volg je instinct, de gekke manier van leven in de grote steden en de lange werkdagen zorgen ervoor dat we onze intuïtie niet meer voelen, maar die is er altijd, we moeten alleen luisteren. Laat je vooroordelen en angsten achter je en vertrouw op mensen en het leven.

Je moet wel wat moeite doen: Leer de taal, lokale mensen zijn bereid om je te helpen en met u te praten. Het zal een groot verschil maken als je de taal begrijpt en kunt communiceren. Anders zal je denken dat ze je proberen op te lichten, dat zijn het soort vooroordelen waar ik het eerder over had. Lees over de Andalusische geschiedenis om de manier van leven hier en de cultuur te begrijpen. En meng je onder de lokale bevolking en steun lokale bedrijven. Observeer, geniet en oordeel niet."

Cristina & Javier