Als je in Andalusië woont, heb je vast al wel de grote steden bezocht, zoals Córdoba, Sevilla, Málaga, Cádiz en Granada, maar wie denkt er nu aan dat je je in slechts 1,5 uur kunt onderdompelen in de compleet andere wereld van Marrakech, de voormalige hoofdstad van het Marokkaanse rijk, het land van de sprookjesvertellers, slangenbezweerders en buikdanseressen.

Ik droomde er al langer van om Marrakech een keer te bezoeken, maar omdat ik blond ben en iedereen me waarschuwde dat de mannen daar erg opdringerig zijn, moest ik eerst een vriendin vinden die met me mee wilde; gedeelde smart is halve smart, tenslotte. Maar om het meteen maar te zeggen: we zijn nooit lastig gevallen, niemand was opdringerig ook niet als ze ons iets wilde aanprijzen we voelden ons altijd veilig, zelfs 's avonds laat. Dus dit ‘verhaal’ kan naar het land der fabelen.

Als je van de echte oosterse flair wilt genieten, je weet wel van 1001 nachten, dan is de beste plek om te verblijven natuurlijk een riad. Wij hebben daarom het ‘Riad Dar Colline’ geboekt voor 4 nachten. (Het Arabische woord RIAD betekent overigens ‘tuin met bomen’ en in Marokko verwijst dat naar een traditioneel stedelijk appartementengebouw met een groene binnenplaats en bevindt zich alleen in de medina). Deze kleine stadspaleizen bieden een vredige oase met hun mooie binnenplaats / tuin en de dakterrassen hebben een fantastisch uitzicht over de medina. Wel goed om te weten: In een riad ben je nooit echt alleen, je kunt elkaar heel goed horen, omdat de binnenplaatsen, waarmee alle kamers door ramen zijn verbonden, enorme geluidsversterkers zijn.

We vlogen op zaterdag met Vueling vanaf het vliegveld van Málaga, en toen we na anderhalf uur aankwamen in Marrakech stond onze persoonlijke chauffeur van het riad al op ons te wachten. Door een wirwar van steegjes bracht hij ons naar de plek van bestemming. We werden heel vriendelijk ontvangen, met een traditionele Marokkaanse muntthee.

Voor de avond hadden we al een rondleiding door de medina geboekt, die bgon bij het beroemde hotel ‘Café de France’ midden op het Djemaa el Fna-plein (dat is het centrale punt van de stad. Vooral 's avonds gebeurt hier erg veel en zie je slangenbezweerders, jongleurs, sprookjesvertellers, handelaars, waarzeggers, artiesten en muzikanten). Bij de kraampjes kun je regionale, culinaire specialiteiten en souvenirs kopen. Helaas kun je ook foto's maken van apen, slangen en andere dieren, en ik kan alleen maar zeggen, steun deze onzin niet. 100% zeker dat het niet goed gaat met de dieren! Ze dienen alleen als middel om geld te verdienen.

Vandaar uit zijn we naar de Koutoubia-moskee gelopen. Het is de grootste moskee in Marrakech en dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw, waardoor het één van de oudste moskeeën in Marokko is. Helaas is het niet mogelijk om in Marrakech een ​​moskee van binnen te zien, dus zijn we alleen over het plein en door de prachtige tuin achter de moskee gelopen, en vandaar terug door de souks naar het Djemaa el Fna-plein, waar handelaren van alle kanten onze aandacht proberen te trekken. We slenteren door de smalle straatjes van de souks. Bromfietsen, die soms echt torenhoog zijn gepakt, en ezelwagens doorkruisen de smalle straatjes. Naast, boven en voor ons zijn we omringd door bergen met kruiden en specerijen, lampen, tapijten en andere kleurrijke dingen. Je moet voorzichtig zijn waar je kijkt, de handelaren interpreteren snel een interesse en dan moet je beleefd maar standvastig blijven en wat afstand houden. Goed om te weten is dat je tot minimaal 50 procent kunt onderhandelen met handelaren. Met humor, vriendelijkheid en veel geduld kun je heel ver komen, maar de uiteindelijke prijs is toch vaak een kwestie van sympathie.

Eenmaal terug op het Djemaa el Fna-plein trakteerden we onszelf nog op een muntthee op een van de vele dakterrassen, en werden volledig overweldigd door de Djemaa el Fna, de souks en de medina. Het achtergrondgeluid is enorm: doedelzakken, schrille fluitgeluiden en drums zijn vanuit alle hoeken te horen. Geuren van gekookte slakken, vers citroensap, kruiden en andere heerlijke kraampjes omringen ons. Zoveel indrukken, die ons compleet overrompelden! We wisten niet waar we eerst moeten kijken, je kunt dit niet beschrijven, je moet het zelf ervaren hebben!

De volgende dag bezochten we de Jardin Majorelle, door ongeveer 20 minuten dwars door de medina te lopen, De botanische tuin, die ooit werd bewoond door de Franse modeontwerper Yves Saint Laurent, is een van de mooiste in de stad en is echt iets speciaals. In de tuin vindt u planten uit alle vijf continenten: palmbomen, gigantische cactussen, pot- en waterplanten, evenals bougainvillea en bamboestruiken. Maar wat de meeste indruk maakt, is het ‘Blauwe Huis’. Zelfs het heldere blauw van de Marokkaanse hemel kan niet concurreren met de intense kleur van dit elegante gebouw, dat eruitziet als een villa - versierd met smalle, Marokkaanse zuilen - en toch een modern betonnen gebouw met balkons en terrassen. Een blauw uitroepteken te midden van het ongebreidelde groen. Het is vooral dit blauw dat zo fascineert. Je kunt het overal in terug vinden: de pergola, de fontein omringd met plantenbakken - alles is geschilderd in de kleurtoon die Jacques Majorelle heeft gepatenteerd als ‘Majorelle Bleu’. Na de dood van Yves Saint Laurent werd zijn as verspreid in de rozentuin.
De toegang is niet goedkoop met 70 dirhams (ongeveer 7 euro), maar de tuin is nog steeds zeer de moeite waard. Het is het beste om er vroeg in de ochtend te zijn, we waren er rond 12 uur en wachtten 1 uur in de rij voor de kassa.

Daarna liepen we verder door de straten en bezochten het moderne winkelcentrum ‘Carré Eden Shopping Center Marrakech’, een opvallend contrast met de souks. Ergens op een terrasje genoten we een heerlijke maaltijd om daarna aan het ‘Le Grand Cafe De La Poste’ voorbij te lopen. Dit grandcafe is één van de beste restaurants in Marrakech, de inrichting van dit restaurant doet meer denken aan Casablanca in de jaren 1920 dan aan Marrakech vanwege de houten luiken, de weelderige palmbomen en witte tafelkleden. Een zeer koloniale stijl, aangevuld met een gastronomie die de noordelijke smaken van Afrika combineert met die van de Fransen. We hadden zin in een muntthee en een 'lokaler' diner in ‘Café Des Épices’. We hadden dit café al meerdere keren gezien, wisten dus waar het was, maar omdat het nu donker is, gebeurt het ... we raken hopeloos verdwaald in de steegjes, echt alle oriëntatie verloren omdat veel winkels al gesloten zijn en het er nu heel anders uitziet. Toch maar even bij iemand de weg gevraagd en toen vonden we het gelukkig!!

Het café ligt direct aan het "Rahba Kedima-plein" in de noordelijke medina. Het smalle, gerenoveerde café strekt zich uit over drie verdiepingen (tenminste als je het kleine dakterras mee rekent, dat hoog boven het plein uitsteekt) en is daarom een ​​van de hoogste huizen op het plein. Het café is smaakvol en vrij minimalistisch ingericht, maar het biedt een ontspannen chill-out sfeer en nodigt uit om te ontspannen. Vanaf hier is er een uitstekend zicht op de drukte van de specerijenmarkt, waar naast specerijen, rieten en gebreide kleding, geurstenen, traditionele schoonheidsproducten en zalven worden verkocht.

De volgende dag was het tijd voor wat actie, we boekten een quad tour door de woestijn. Helaas liet de organisatie veel te wensen over, de tour zou 3 uur moeten duren, exclusief pick-up. Helaas bleek het anders te zijn ... uiteindelijk duurde de hele pick-up bijna 1 uur, wat werd afgetrokken van de quad-tour. Maar de tour was erg leuk, we hebben er echt van genoten.

Een bezoek aan Marokko kan niet zonder de typische hamam. Ik ga zo nu en dan naar de sauna, maar ben nog nooit in een hamam geweest. Maar na de ervaring met de Quad dachten we dat we onszelf nu eens moesten trakteren op iets goeds en boekten een traditioneel reinigingsritueel bij ‘as Bains de Azahara’. We liggen op een warme marmeren bank en de badmevrouw giet heet water over ons. De hitte bevordert de bloedcirculatie, maakt de spieren los en opent de poriën van de huid voor verdere verzorging. Daarna worden we gewassen met een zwarte olijfzeep. Toegegeven, het is een vreemd gevoel om door iemand te worden gewassen. Dan wordt er weer water over ons gegoten en rusten we 10 minuten in het stoombad. Daarna begint de peeling met een speciale peelinghandschoen, de dode huidcellen worden er voorzichtig afgeschrobd. Het is verbazingwekkend hoeveel huid eraf wordt gewreven, dat had ik nooit gedacht! Daarna wordt de nieuw verschijnende huid royaal gebalsemd met arganolie. Dan moeten we op een ligstoel in een ontspanningsruimte gaan liggen, waar een voetmassage van 5 minuten en een kopje muntthee volgen. Heerlijk!!!!

We hadden voor de laatste dag nog geen plannen gemaakt, dus de avond ervoor werd spontaan besloten dat we de quad tour opnieuw wilden doen, dan nog één keer naar de souks en 's avonds dineren vlakbij ons riad. Zoals verwacht was de pick-up voor de quad-tour opnieuw erg ongeorganiseerd, maar we kregen een privé-quad-tour en de gids haalde er echt alles uit wat hij kon, hij had net zoveel plezier als wij. We reden door een kleine kloof waar we 90° scheef hingen, gingen door water, over zand en stenen, over heuvels; het was echt overweldigd, niets was teveel. 's Middags slenterden we weer door de souks en genoten van een lekkere lunch in ‘Restaurant Nomad’. Dit restaurant heeft een prachtig terras met uitzicht op Marrakech én op de met sneeuwbedekte bergtoppen van het Atlasgebergte.

's Avonds gingen we in de buurt van ons riad bij restaurant ‘Dar Marjana’ dineren, op de een of andere manier waren we allebei klaar met de souks en het lawaai, we wilden gewoon comfortabel eten, en voor het eten ... genieten van een waterpijp en een muntthee. We aten opnieuw op een dakterras en we genoten er veel meer van, dan bij ‘Nomad’ of ‘Café de Espices’!! De ‘Dar Marjana’ serveert heerlijke traditionele gerechten en biedt een spectaculaire omgeving, met traditionele livemuziek. Het is een echte insider-tip, omdat het hier vaak is: van buitenaf ziet het er zo bescheiden uit, maar zodra de deur open gaat, stap je in een andere wereld, die van 1001 nachten ... ...

Yvette