Er is onlangs een kinderspeelplaats aangelegd, direct naast het reddingsstation, waar kinderen kunnen genieten van glijbanen, schommels en ander speeltoestel, en waar ze in een veilige omgeving met andere kinderen kunnen spelen.

Torre del Mar werd gesticht aan het begin van de 16e eeuw, als een nederzetting die beschermd werd door een kleine vesting uit de Nasriden-dynastie, bekend als de Alcozaiba-toren. Deze werd later in 1487, toen het dorp werd ingenomen door de Katholieke Koningen, omgedoopt tot 'Torre de la Mar' (toren van de zee). In die tijd werd het geschonken aan Ruiz López de Toledo, die het aanbod weigerde en het schonk aan de stad Vélez-Málaga.

De economische basis van Torre del Mar bestond uit landbouw, visserij en handel. In de 18e eeuw groeide Torre del Mar uit tot de haven van de regio Axarquía; het exporteerde het grootste deel van zijn landbouwproducten (wijn, rozijnen, olijfolie, amandelen, vijgen, citrusvruchten, enz.) naar belangrijke havens in Noord-Europa.

In de 19e eeuw liep de commerciële groei terug door het ontbreken van de benodigde infrastructuur. De familie Larios leidde 134 jaar lang de fabriek Nuestra Señora del Carmen in Torre del Mar en had daarmee grote economische en politieke invloed in de hele provincie. Vanaf 1988 begon de productie van suikerriet sterk af te nemen, en in 1991 werd in Torre del Mar de laatste oogst binnengehaald. In de eerste jaren van de 20e eeuw begon wat zou uitgroeien tot de nieuwe economische pijler van Torre del Mar: het toerisme, zowel voor Spanjaarden als voor buitenlandse bezoekers.

Tussen 1864 en 1889 had Torre del Mar al een vuurtoren bij de monding van de rivier de Vélez, maar deze werd na verloop van tijd vernietigd. Later, in 1930, werd er een nieuwe vuurtoren gebouwd op de plek waar nu de Avenida Toré Toré ligt, met een hoogte van 25 meter.