Vijf jaar geleden zijn wij begonnen om onze droom te verwezenlijken. Het grote omslagpunt was mijn burn-out en mijn nieuwe inzichten na deze periode. Ik wilde eigenlijk niet meer in de hectiek en de hufterigheid van Nederland werken. Ook was ik het grootste deel van mijn passie voor de voedingswereld waarin ik werkte kwijt. Het roer moest om.

Ik vond het altijd al heerlijk om in warme oorden te vertoeven. Maar waarheen? Frankrijk heeft een te kort seizoen en de bureaucratie is een van ergste in Europa. Italië kon ons ook niet bekoren. Dus gingen we in Spanje kijken. Het zuiden van Spanje trok ons meteen, Andalusië is een prachtig uitgestrekt gebied aan de Middellandse Zee. De zon, de diversiteit in landschappen en de lange kustlijn maken het een ideale bestemming om te wonen en om op vakantie te gaan. Andalusië wordt ook wel het natuurwonder van Europa genoemd. De streek kent Europa ‘s enige woestijn en bezit ook de majestueuze besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada; twee uitersten in temperatuur en klimaat. Daarnaast natuurlijk de goudgele stranden van de Costa's in het westen, onderbroken door de unieke wetlands van Nationaal Park Doñana. Allemaal even bijzonder en voor ons het gevoel van ‘thuis komen’.  

Nu nog de plaats vinden om ons te settelen. De regio ten zuiden van Malaga vonden we iets te massaal. Een toer door de Axarquía raakte ons: ruimte, groen, nog zo ongerept en wat een vriendelijke mensen! Het heuvelrijke landschap lijkt op dat van Toscane, maar Axarquía is iets ruiger en droger. En ook met een van de gezondste klimaten in Europa.

Lees meer...

Het was een enerverende dag, de dag dat ik Messi zag. Sterker nog: mijn haar zat zelfs precies als dat van Hem, dankzij een Engelse barbier in Cómpeta: Andy, die wat mij betreft beter cabaretier dan herenkapper had kunnen worden. Klaar voor Málaga CF tegen FC Barcelona. Alleen al fantastisch om eens mee te maken hoe de wijken rond stadion La Roselada in Málaga zo'n 3 uur voor het begin van de voetbalwedstrijd al zinderen van de opgewekte spanning. Het maakte mijn vakantie in Andalusië, waar we in Sedella ‘Casa Mula’ hadden gehuurd, een authentiek huis in het midden van het dorp, nog onvergetelijker.

Overal mensen in blauw-witte Málaga shirts: op terrasjes en donkere clubkroegen aan de tapas, ook in de wat chiquere restaurants - te zien aan de gedekte tafeltjes - gewoon met een bierflesje in de hand, praten over voetbal. Geen dure ober die er iets van zegt. Dit is een feestdag, voor iedereen. Veel meer hele gezinnen dan ik in Nederland gewend ben. Jonge stellen ook: hij in het shirt van de thuisclub, zij in het blauwrood van Barça. Of andersom. Geen probleem. Bij de ingangen van het stadion wemelt het van de schimmige figuren die je voor € 200 wel een kaartje willen verkopen. Op tijd reserveren dus! Dat kan onder andere op de site van de voetbalclub zelf: ga naar Malaga CF.

Lees meer...

Dit jaar reisde ik in september weer door mijn geliefde streek de Axarquía, ten oosten van Malaga. Het viel me op dat ondanks de hittegolven van de maand augustus het landschap nog groen was en dat ook de tuinen er nog prachtig bij lagen met kleurrijke bloemen en vele vruchten. Er was een overvloed aan citrusvruchten, mango’s en uiteraard olijven; maar vooral de vele druivenranken hingen vol met enorme trossen.

Deze ranken met muskaatdruiven dragen vanaf april vrucht en in september zijn ze goed gerijpt. De zoete vrucht is bij uitstek geschikt voor het maken van een heerlijke dessertwijn, de Vino del Terreno. Vele huiseigenaren zijn dan ook in september druk bezig met de oogst voordat de vogels zich tegoed doen aan de trossen en er niets meer overblijft voor de wijnproductie. Dit oogsten kan, uiteraard afhankelijk van het aantal struiken, nog een hele klus zijn.

Mijn vrienden van Second Home Andalusië nodigden, c.q. daagden, me uit een handje te helpen bij de druivenpluk in een tuin vol fruitbomen en wijnranken in Velez Malaga. Aansluitend zouden we het hele proces volgen met het persen van de druiven en de bereiding van de wijn. Ik was wel in voor zo’n avontuur ook al moest ik vroeg uit de veren. De pluk ging voorspoedig, vele handen maakten licht werk.

Lees meer...

Als we naar Torre del Mar rijden doemt op een bepaald moment de stier van Osborne op. Een geweldig gezicht, vinden wij altijd. In totaal heeft Osborne in heel Spanje nog 97 van dit soort stieren staan naar een ontwerp van de veelgeprzsen kunstenaar Manolo Prieto. Elke stier is gemaakt van ijzer en heeft een oppervlakte van 150 m2, is ruim 14 meter hoog en weegt ongeveer 4.000 kilo. De eerste werd in 1957 geplaatst in Canabillas de la Sierra in de provincie Burgos. In de hoogtijdagen van de stier stonden er meer dan 500 in het landschap. De meeste overgebleven stieren staan nu aan de autowegen die van Madrid leiden naar Barcelona, Bilbao, La Coruña, Badajoz, Cádiz en Valencia en in de Marco de Jerez, het sherrygebied rond Jerez de la Frontera, in de provincies Cádiz en Sevilla. De rest is willekeurig over Spanje verspreid. Meestal zijn ze op bergruggen geplaatst om de horizon te breken en beter zichtbaar te zijn tegen de lucht. In Andalusië staan er in totaal 23 waarvan maar 1 in de regio Axarquia, en die staat in Torre del Mar dus.

Het begon allemaal als reclame uiting

Lees meer...